We hebben 4 gedichten ontvangen. Veel plezier bij het lezen!
Gedicht 4
Er moeten MENSEN zijn die ZONNEN aansteken
Er moeten mensen zijn
die zonnen aansteken,
voordat de wereld verregent.
Mensen die zomervliegers oplaten
als het ijzig wintert,
en die confetti strooien
tussen de sneeuwvlokken
Die mensen moeten er zijn.
Er moeten mensen zijn
die aan de uitgang van het kerkhof
ijsjes verkopen, en op de puinhopen
mondharmonika spelen
Er moeten mensen zijn,
die op hun stoelen gaan staan,
om sterren op te hangen in de mist
Die lente maken van gevallen bladeren,
en van gevallen schaduw, licht
Er moeten mensen zijn,
die ons verwarmen
en die in een wolkenloze hemel
toch in de wolken zijn zo hoog
ze springen touwtje langs de regenboog
als iemand heeft gezegd: kom maar in mijn armen
Bij dat soort mensen wil ik horen
Die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
Er moeten mensen zijn
die op het grijze asfalt
in grote witte letters
LIEFDE verven
Er moeten mensen zijn die namen kerven
in een boom vol rijpe vruchten
omdat er zoveel anderen zijn
die voor de vlinders vluchten
en stenen gooien
naar het eerste lenteblauw
omdat ze bang zijn voor de bloemen
en bang zijn voor: ik hou van jou
Ja, er moeten mensen zijn
met tranen als zilveren kralen
die stralen in het donker
en de morgen groeten
als het daglicht binnenkomt
op kousenvoeten
Weet je, er moeten mensen zijn, die bellen blazen
en weten van geen tijd die zich kinderlijk verbazen
over iets wat barst van mooïgheid
Ze roepen van de daken dat er liefde is
en wonder als al die anderen schreeuwen:
alles heeft geen zin dan blijven zij roepen:
neen, de wereld gaat niet onder
en zij zien in ieder einde weer een nieuw begin
Zij zijn een beetje clown, eerst het hart
en dan het verstand en ze schrijven met hun paraplu
I love you in het zand omdat ze zo gigantisch
in het leven opgaan
en vallen
en vallen
en vallen
en OPSTAAN
Bij dát soort mensen wil ik horen
die op het tuinfeest in de regen BLIJVEN dansen
ook als de muzikanten al naar huis zijn gegaan
de muziek gaat DOOR
de muziek gaat DOOR
en DOOR
( Toon Hermans)
gedicht 3
Begin de dag met een kopje thee,
vooral lekker is earl grey.
Neem dan even de tijd met een lach,
om te denken aan de komende dag.
Adem ontspannen in en uit naar je hart,
dan krijgt de dag een goede start.
Een opgemaakt bed is waar je plezier aan beleeft,
het verwelkomt je weer als de dag is geleefd.
Geef jezelf in de spiegel een dik compliment,
want je doet het goed, en echt, het went!
Bouw rust puntjes in, de hele dag door,
dan hou je die glimlach van oor tot oor.
Vergeet de muziek niet en dans als het kan,
daar krijg je ook heel veel blijdschap van.
Omring jezelf met positiviteit,
geef liefde terug en je krijgt geen spijt.
Wie een lichtje is voor zichzelf zal het goed vergaan,
want alles komt bij onszelf vandaan.
(via de buurtapp)
Gedicht 2
“Bedankt” (gedicht van Pablo Neruda)
Gelezen in een boek van Cristina Caboni en door de tijd waarin wij nu leven sprak dit mij aan. Ingezonden door Engelien van Ewijk-Laurens
De wereld lijkt dreigend, totdat zacht,
als een veer,
maar duidelijk,
of zoet als suikerblad,
van mond tot mond
het woord “bedankt”
klinkt.
====================================================================
GEDICHT 1:
Elke dag een zegen (Gedicht van Peter Altena)
Hoe gewoon lijkt alles, op aarde soms te gaan
‘s morgensvroeg van bed af, op je benen staan
De vogels horen fluiten, alles doet je goed
de fraaie ochtendzon, wanneer jij d’ ogen opendoet
Alles zo gewoon, daar had jij op gerekend
Is dat zo gewoon, of is jouw beeld vertekend?
Zou het werk’lijk waar zijn, voor ieder weggelegd
hoort alles zo te gaan, geen pijnen geen gevecht
‘k Vertel hier onomwonden, het is niet altijd fijn
voor velen is dit leven soms vergeven van de pijn
Dat zij dit niet vertellen, of and’ren daarmee plagen
dat zou u volgens mij, eens aan hen kunnen vragen
Hoe zou uw leven gaan wanneer u niet kon lopen
Zo ‘s morgensvroeg niets zien, al zijn uw ogen open
Geen vogels horen fluiten, geen klanken u bereiken
zelf niets kunnen doen, daar krachten u bezwijken
Misschien wat vaker inzien, dat u een zegen draagt
wat u doen en laten kunt, en helpen als men vraagt
Het zou zomaar anders zijn, als ’t lot eens kruist uw pad
u achteraf pas inziet, welke rijkdommen u had
===========================================================